Kabelverbindingen uitvoeren

Er zijn meerdere werkzaamheden aan je tweewieler waarbij het nodig is om kabelverbindingen te maken of te vernieuwen. Bijvoorbeeld als je een hoog stuur op de motor monteert, extra koplampen plaatst of de kabelboom van een klassieker moet reviseren. Simpelweg de draden een beetje in elkaar draaien en er tape omheen wikkelen kan in het begin werken, maar niet voor lang. Iedereen die wel eens kortsluiting heeft moeten zoeken op een donker landweggetje, misschien wel in de stromende regen, zal in de toekomst belang hechten aan duurzamere kabelverbindingen.

In principe zijn er twee manieren om kabels professioneel aan te sluiten:

1. steekverbindingen
2. soldeerverbindingen

Voordat je met het verbinden aan de slag kunt gaan, moeten de kabels eerst worden voorbereid. Hiervoor moeten de draadstrengen in de kabel van de isolatie worden bevrijd. Dat kun je natuurlijk met een zakmes proberen, maar hierbij loop je het risico dat de kabelstrengen beschadigd raken. 

Je werkt veiliger, sneller en professioneler met een draadstriptang en het nette resultaat vergemakkelijkt ook het verbinden, ongeacht welke van de hieronder genoemde methodes je kiest.

Zij zien er bij de motorkabelboom professioneler uit dan bonte kabelschoenen voor de auto en bieden door hun kunststof kokers een goede bescherming tegen vocht: Japanse stekkers zijn altijd perfect als een onderdeel met weinig aansluitkabels op de motor moet worden gemonteerd. Belangrijk is het solide krimpen van de stekkers. Hiervoor gebruik je het beste een patent-krimptang met bijpassende krimpbekken waarin de kabelschoenen van deze stekkers worden geplaatst en in één keer stevig en netjes aan de kabel worden geperst. 

Wanneer een onderdeel met veel kabeluitgangen moet worden gemonteerd of als een oude kabelboom van gecorrodeerde of beschadigde stekkers moet worden ontdaan, is het gebruik van multistekkers aan te raden. Om bij de oude stekker de metalen pinnen uit de kunststof behuizing te krijgen, moet van onder het kleine lipje met een zeer kleine schroevendraaier naar binnen worden geduwd, terwijl tegelijkertijd aan de stekker wordt getrokken. Voor het krimpen van de kabelschoenen gebruik je zoals bij de Japanse stekkers een patent-krimptang met bijpassende bek.

Wie de stekker tegen vocht wil beschermen, smeert hem na de montage bij de kabelingang gewoon in met een vloeibaar afdichtmiddel of kiest meteen voor de waterdichte sealverbinders van bijvoorbeeld Baas.

Als de aansluitkabel zeer dun is, kan de kabel meestal niet goed worden verbonden en laat snel van de stekker los. In dit geval leg je de gestripte kabelstrengen over de geïsoleerde kabel en vergroot je zo de doorsnede. Nu kan de stekker stevig op de kabel worden geperst.

Als kabels moeten worden verlengd of ingekort en kabelverbinders op de betreffende plaats lelijk uitzien, raden wij je aan om de kabelstukken met de soldeerbout met elkaar te verbinden. De soldeerplek wordt met een krimpkous geïsoleerd. De gesoldeerde kabel kan in een kabelmantel worden gestoken.

Om de soldeerverbinding tot stand te brengen, moet er altijd sprake zijn van schone, vetvrije contactpunten. Voor het solderen zijn altijd kabels met een corrosievrije kern vereist – kopergroene oude kabels kunnen niet meer worden gesoldeerd en moeten sowieso worden vervangen, omdat zij een te hoge weerstand hebben.

1. Terwijl de soldeerbout warm wordt, worden de kabels voor het solderen voorbereid, dus op lengte gesneden, met de draadstriptang voorzichtig een paar millimeter gestript en voorzien van een stukje krimpkous, voordat zij met elkaar worden verbonden. 
2. Als de soldeerbout heet genoeg is, vertin je de gestripte kabelstrengen van elk kabeluiteinde, doordat je de soldeerbout eronder houdt en van boven een beetje tin erop laat smelten. 

Als de kabelkern schoon is, wordt het tin netjes in de tussenruimten "gezogen". Als het tin parelend afdruipt, is de kabel niet schoon genoeg om te solderen. Je kunt de kabel voor het vertinnen het beste in een bankschroef vastzetten. Als dat niet mogelijk is, is een helper handig.

Laat nu een kabeluiteinde eventueel vastgezet en duw het andere uiteinde ertegen. Houd de punt van de soldeerbout eronder, totdat het lood smelt en de kabels met elkaar worden verbonden. 

Na enkele seconden is de soldeerplek afgekoeld en kan de krimpkous erover worden geschoven. Met een aansteker wordt de kous nu op enige afstand verwarmd en gekrompen. In plaats van een aansteker kan indien beschikbaar natuurlijk ook een hete-luchtföhn voor het krimpen worden gebruikt.

Transparante, in het midden met lood gevulde kabelverbinders zijn ideaal als twee kabels duurzaam met elkaar moeten worden verbonden, want ze zijn waterdicht, slank en zien er mooier uit dan de bonte knijpverbinders voor de auto. 

Bovendien kunnen zij eenvoudig worden aangebracht: de aan het uiteinde een paar millimeter gestripte kabeluiteinden worden in het midden stevig tegen elkaar in de bij de kabeldoorsnede passende verbinder geschoven en het lood in het midden wordt voorzichtig met een heteluchtpistool of aansteker verwarmd, totdat de soldeerverbinding tot stand is gekomen. 

Dat is desnoods ook langs de weg zonder stroom, tang en soldeerbout mogelijk. Daarom mogen een paar soldeerverbinders, een aansteker en een stuk vervangende kabel nooit in het boordgereedschap ontbreken.